ዓመፀኛው ዳኛ እና ጠያቂዋ መበለት

          ሳይታክቱም ዘወትር ሊጸልዩ እንዲገባቸው የሚል ምሳሌን ነገራቸው እንዲህ ሲል፡-

በአንዲት ከተማ እግዚአብሔርን የማይፈራ ሰውንም የማያፍር አንድ ዳኛ ነበረ፡፡ በዚያችም ከተማ አንዲት መበለት ነበረች፡፡ ወደ እርሱም እየመጣች፡- ከባላጋራዬ ፍረድልኝ ትለው ነበር፡፡ አያሌ ቀንም አልወደደም፤ ከዚህ በኋላ ግን በልቡ፡- ምንም እግዚአብሔርን ባልፈራ ሰውንም ባላፍር ይህች መበለትስ ለምታደክመኝ ሁልጊዜም እየመጣች እንዳታውከኝ እፈርድላታለሁ አለ፡፡

ጌታም አለ ፡- 

"ዓመፀኛው ዳኛ ያለውን ስሙ፡፡ እግዚአብሔር እንኪያስ ቀንና ሌሊት ወደ እርሱ ለሚጮኹ ለሚታገሳቸውም ምርጦቹ አይፈርድላቸውምን? እላችኋለሁ ፈጥኖ ይፈርድላቸዋል፡፡ ነገር ግን የሰው ልጅ በመጣ ጊዜ በምድር እምነትን ያገኝ ይሆን?"

     ሉቃሰ 18፡1-8